Vandevoorde, Hans

In het kunstmilieu zijn de luchtbellen altijd geschilderd.

    – Hans Vandevoorde, Het voorbestand. Carnets 1980-1994

Gedekt door de nacht, genekt door de dag.

    – Hans Vandevoorde, Het voorbestand. Carnets 1980-1994

Hoe hartelijker hoe hatelijker. Wantrouw collega’s met een brede glimlach.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand. Levensnotities 1994-2019

Wat is je tijd nemen? Die tijd durven besteden.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand. Levensnotities 1994-2019

Niet het alleen zijn is erg, maar het denken dat je dat bent.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Boven de wolken is het altijd mooi weer.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Een bezemwagen naar het graf is het lijf.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Ik leef al lang in het idee dat ik niet lang leef.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Van het strijken over littekens leer je elke dag.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Om een autobiografie zonder gêne te kunnen schrijven zou je je hele leven vanaf de puberteit moeten laten vallen.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

De obsessie begint waar de mislukking start.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Kennis van de biografie voorkomt verafgoding van de auteur.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Ik sneed mij aan het licht.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

Wolken onder het vliegtuig zijn een bedrieglijk vangnet.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019

We zijn punaises op het prikbord van het heelal.

    – Hans Vandevoorde, Het bestand, levensnotities 1994-2019