Rijke schrijvers geven een fooi, arme een interview.
Wie niet onder slapeloosheid heeft geleden, kent zijn biografie niet.
Beklaag je nooit: men gelooft je niet of is er blij mee.
Gelukkig kan men een huwelijk noemen waarin de ene helft snurkt en de andere niets hoort.
Rijke mensen versieren de tafel met bloemen, arme met familieleden.
Alleen andermans leven kan men in eigen woorden vertellen.
Als iemand definitief niets meer te doen heeft, wordt hij ooggetuige.
Het is makkelijker slaaf van een idee te zijn dan heer van het woord.
Als je goedmoedig bent, maak dan een lijst van je vijanden. Als je onverschillig bent, maak dan een lijst van je vrienden.
Overdenkingen bij de hoofdingang: bij de hoofdingang is het voor overdenkingen al te laat.
Het leven begint met een schreeuw en eindigt met een zucht.
Onuitgesproken woorden blijven je een heel leven bij.
Een paar oprechte natuurliefhebbers kunnen met vereende krachten elk landschap bederven.
Een oprechte necrologie is de apotheose der onverschilligheid.
Wanneer mensen elkaar niet meer herkennen, wil dat zeggen dat ze elkaar herkend hebben.
Niets versterkt het geheugen zo als maandelijkse betalingen.
Behandel uw eigen vrouw alsof ze niet uw vrouw is maar die van iemand anders.
Ooggetuigen zijn de gevaarlijkste vertellers.
Schrijvers laten zich verdelen in bekend, onbekend en spoorloos verdwenen.
Een handige legende is een bron van dividend.