Proust, Marcel
Elke lezer is tijdens het lezen de lezer van zijn eigen zelf. Het boek van de schrijver is niet meer dan een soort optisch instrument dat hij de lezer aanbiedt om hem te helpen waarnemen wat hij zonder dat boek misschien niet bij zichzelf zou hebben gezien.
-
– Marcel Proust, Le Temps retrouvé, vert. M.d.H./R.H.
Hoe persoonlijk we onze woorden ook proberen te maken, al schrijvend conformeren we ons niettemin aan bepaalde oude, collectieve gebruiken, en de gedachte om het uiterlijk te beschrijven van een ding dat een indruk bij ons teweegbrengt is misschien wel iets wat evengoed niet had kunnen bestaan als de beschaving een andere loop had genomen, net als het gebruik om vlees te bakken of kleren te dragen.
-
– Marcel Proust, Tegen Sainte-Beuve, vert. Marjan Hof